De webrichtlijnen van de overheid zijn opgesteld als bruikbare richtlijn voor het bouwen van kwalitatief betere websites. Dit gaat verder dan validatie volgens webstandaarden:

“De overheid wil de toegankelijkheid, duurzaamheid, uitwisselbaarheid en vindbaarheid vergroten van de informatie en diensten die zij via internet aanbiedt. Om dit doel te kunnen bereiken zijn de Webrichtlijnen ontwikkeld.”

Door een website te bouwen volgens de 125 richtlijnen verzeker je je ervan dat je niet alleen een ‘betere’ website hebt, maar ook dat dat getoetst kan worden. Een praktische handleiding vergezelt deze eisen. Dit maakt dat er sprake is van een zeer bruikbaar raamwerk dat voor alle websites geldt. Een raamwerk waarmee webontwikkelaars, opdrachtgevers, projectmanagers en (web)adviseurs direct aan de slag kunnen.

Vindbaarheid in zoekmachines was een expliciet doel van de richtlijnen. Daaraan is dan ook een apart hoofdstuk gewijd. De eisen voor zoekmachine-optimalisatie zijn de volgende:

1. gebruik geen frames;
2. produceer unieke, onveranderende URL’s;
3. vermijd het gebruik van sessies in de URL;
4. gebruik vriendelijke (leesbare en herkenbare) URL’s;
5. gebruik geen client-side script of formulieren als de enige manier om bepaalde content te bereiken;
6. schrijf grammaticaal correcte en beschrijvende markup;
7. zet de inhoud van de pagina in de HTML broncode op volgorde van belangrijkheid;
8. gebruik voor iedere pagina een beschrijvende, unieke titel;
9. schrijf korte, bondige tekst met de belangrijkste boodschap bovenaan;

Deze negen eisen zijn allen inderdaad belangrijk voor SEO (Search Engine Optimization). Er zijn nog meer zaken van belang, maar deze lijst vormt een goede basis.

De webrichtlijnen als basis voor SEO

Net als browsers kunnen zoekmachines het zich niet veroorloven om websites te negeren omdat ze niet voldoen aan webstandaarden, aan Section 508, of zelfs omdat er een frameset gebruikt wordt. Ze zullen ondanks bijvoorbeeld slechte toegankelijkheid toch proberen te bepalen waarover de site handelt en er een oordeel over te vellen.

Zoekmachines proberen websites daarom ook niet alleen op hun technische kwaliteit te beoordelen, maar vooral op inhoudelijke kwaliteit. Ook bekijken zoekmachines de wijze waarop andere websites ‘spreken’ over een site. Aanvankelijk gold dit alleen voor het aantal inkomende links (PageRank), maar tegenwoordig geldt de kwaliteit/autoriteit van die links.

De Webrichtlijnen moet je met het oog op zoekmachine-optimalisatie daarom niet zien als een eindpunt, maar als een beginpunt. Een heel goed beginpunt overigens! Want aan welke voorwaarden voor zoekmachine-optimalisatie wordt nu voldaan wanneer je je houdt aan de webrichtlijnen?

Ik heb de richtlijnen in hun geheel doorgenomen en alle aanbevelingen gegroepeerd onder vier noemers. Deze kun je bijvoorbeeld gebruiken als argumenten bij een salesgesprek. Met dit artikel in de aanslag kun je bij een potentiële opdrachtgever heel kernachtig verwoorden wat je met het oog op zoekmachine-optimalisatie hebt aan de webrichtlijnen: linkbaarheid, unique content, spiderability, correcte semantiek en een goede content to markup ratio.

Linkbaarheid en unique content

Kan er naar een pagina gelinkt worden? Als dit antwoord ‘ja’ is, dan is de pagina linkable. Tevens moet iedere pagina uniek zijn om duplicate content issues te voorkomen.

Je bereikt linkbaarheid niet alleen door unieke URL’s, maar ook door frames uit te bannen, sessie-id’s te verwijderen en sowieso alle duplicate content te vermijden. Iedere mogelijke URL is uniek; iedere content is maar op één URL te bereiken. Ik noemde sessie-id’s al, maar denk ook eens aan extra parameters die geen invloed hebben op getoonde content, maar bijvoorbeeld gebruikt worden voor interne trackingprogramma's of die in willekeurige volgorde dezelfde content geven.

Linkbaarheid is een basisvoorwaarde voor zoekmachine-optimalisatie. Hoog ranken in zoekmachines wordt voor een groot deel bepaald door inkomende links. Als het doel is dat afzonderlijke pagina’s van een website moeten gaan ranken op competitieve termen, dan moet het mogelijk zijn om naar die pagina’s te deeplinken.

Spiderability

Als een zoekmachinespider eenmaal op je site is aanbeland, zorg dan dat de spider gemakkelijk door je site kan. Een website waar een spider niet doorheen kan, kan ook niet ranken. Zo is vooral punt 5 in het webrichtlijnenrijtje een struikelblok.

In navigatiemenu’s wordt vaak gebruik gemaakt van JavaScript/AJAX, dropdowns of Flash waardoor gewone <a href="">-links ontbreken. Juist die links heeft een spider nodig om van document naar document te springen. Overigens zijn zoekmachine-optimalisatie en AJAX/JavaScript links prima te combineren.

Semantiek

HTML is een markup-taal die documenten structureert volgens een duidelijke semantiek. In de webrichtlijnen wordt daar – terecht – op gehamerd.

Neem een lange tekst zoals deze. Als bovenstaande kop ‘semantiek’ niet in een <h2> of <h3> had gezeten, maar bijvoorbeeld in een <span style="font-size:120%;color:black"> of iets dergelijks, dan kun je er gif op nemen dat een spider de kop minder waarde toekent. Sterker nog, in subkoppen zoals <h2> en <h3>-tags kun je nog prima relevante keywords kwijt. Woorden die in deze tags staan worden door spiders gezien als extra markeerpunten binnen een tekst van toegevoegde waarde. Andere ‘markeerpunten’ zijn list-items, <p>-tags, <strong>-tags, etc.

Semantiek is belangrijk voor zoekmachine-optimalisatie omdat je daarmee een spider helpt te bepalen welke woorden welke status hebben binnen het HTML-document. Een <h1>-tag is belangrijker dan een <h2>-tag. Een <strong>-tag is belangrijker dan <span style="font-weight:bold;">, etc.

Validatie en ‘markup to content ratio’

Binnen de SEO-gemeenschap staan webstandaarden ter discussie, wat ik zelf onterecht vind. Feit is wel dat een pagina niet persé hoeft te valideren om goed te scoren in search engine rankings. SEO is een proces waarbij alle beetjes helpen en webstandaarden dragen op meerdere manieren een steentje bij.

Vanuit het idee dat iedere URL unieke content moet bezitten, streven wij er ook naar om de zogenaamde ‘markup to content ratio’ zoveel mogelijk in het voordeel van de tweede uit te laten slaan. Minder zweverig gezegd: hou je templates kort. JavaScript en CSS moeten in externe bestanden, vermijd onnodige classes en id’s, etc.

Het doel daarbij is net als bij de vorige criteria hetzelfde: door relatief de meeste ruimte te reserveren voor je belangrijkste content, help je een zoekmachine te bepalen wat het thema is van een pagina, waarna die pagina een betere kans maakt om te concurreren binnen de SERP’s (Search Engine Results Pages).

Conclusie

Als je een website bouwt volgens de webrichtlijnen, heb je een prima fundering gelegd voor zoekmachine-optimalisatie. Ik hoop dat je met dit artikel in het achterhoofd naar cliënten toe ook wat scherper kunt formuleren waarom dat zo is.

• Home
• Artikelen
• Colofon